គ្រោះថ្នាក់ចរាចរៈ

 

សេចក្តីផ្តើម

ប្រទេសកម្ពុជាក្រោយពីបញ្ចប់សង្រ្គាមរ៉ាំរៃនាប៉ុន្មានទស្សវត្សកន្លងមក ប្រជាជនអស់ទុក្ខភ័យពី សង្រ្គាមក៏ប៉ុន្តែបញ្ហាប្រឈមនៅតែកើតមានជាបន្តបន្ទាប់នូវទុក្ខសោកនាដកម្មផ្សេងៗ​    ដូចជាជំងឺអេដស៍​​ទឹកនោមផ្អែម ជំងឺថ្លើម បញ្ហាចំណីអាហារ បាននិងកំពុងយារយីអាយុជីវិតប្រជាជនកម្ពុជាយ៉ាងស្ងៀម ស្ងាត់បំផុតជំងឺទាំងនេះគឺជាឃាតករបិទមុខ​បានសម្លាប់ប្រជាជនខ្មែរស្ទើររៀងរាល់ថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែបញ្ហាទាំងនេះ​ត្រូវបានរាជរដ្ឋាបាល និងអង្គការនានាបានយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងណាស់ដោយផ្តោតទៅរកដំណោះស្រាយ​និងវិធានការការពារនិងទប់ស្កាត់ជាបន្តបន្ទាប់ដែលអាចនិយាយបានថាមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់រហូតមកដល់ ពេលនេះ។ ដោយឡែកអ្វីដែលគួរចាប់អារម្មណ៍ និងភ័យព្រួយបំផុតនាពេលនេះ គឺការគ្រោះថ្នាក់ចរាចរ។ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃអត្រាប្រជាជនខ្មែររងគ្រោះ១០០នាក់និងស្លាប់ច្រើនជាបីនាក់ដោយយោងទៅតាមឯកសារ Note from Handicap international Belgium នៅក្នុង Cambodia Road Traffic Accident Victim Information system Annual Report 2004.រហូតមកដល់ពេលនេះអត្រានៃការគ្រោះថ្នាក់ និង ស្លាប់ហាក់មិនថយចុះឡើយ។ អត្រានៃការគ្រោះថ្នាក់និងស្លាប់ដោយសារចរាចរក្នុងប្រទេសខ្មែរបានក្លាយ ទៅជាកម្មវត្ថុដ៏ចាំបាច់ដែលត្រូវតែរកយុត្តិសាស្រ្តដើម្បីទប់ស្កាត់និងកាត់បន្ថយជាបន្ទាន់។ ដើម្បីឆ្លើយតប ទៅនឹងបញ្ហាខាងលើ យើងខ្ញុំជាកម្មសិក្សាការីវគ្គបណ្តុះបណ្តាលមធ្យមសុក្រឹតការ​នៃសាលាភូមិន្ទ​រដ្ឋបាល​ បានទទួលប្រធានបទមួយ​ស្តីពី ការកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរនៅកម្ពុជាឆ្នាំ២០១០-២០១១។ មុននឹង ធ្វើការដោះស្រាយប្រធានបទខាងលើនេះ យើងលើកជាសំណួរថា តើកត្តាអ្វីខ្លះដែលបណ្តាលគ្រោះថ្នាក់?​ ប្រការដែលជៀសវាងកត្តាគ្រោះថ្នាក់ចរាចរតើយើងត្រូវធ្វើដូចម្តេចខ្លះ?ដើម្បីកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរ តើយើងមានវិធីដោះស្រាយដោយរបៀបណា? ប្រធានបទនេះមានសារសំខាន់ណាស់ដែលប្រជាជនខ្មែរ កំពុងជួបប្រទះជារៀងរាល់ថ្ងៃដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារនិងសេដ្ឋកិច្ចសង្គមហើយបានបន្ស-ល់​ទុកនូវសោកនាដកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងូរ​បានបំផ្លាញធនធានមនុស្ស និងបាត់បង់កម្លាំងពលកម្មដែលសង្គម កំពុងត្រូវការដើម្បីកសាងប្រទេសជាតិ។

១-និយមន័យ

គ្រោះថ្នាក់ចរាចរៈ

គ្រោះ(ន)ដំណើរកាន់យក, ការកាន់ ទទួល ,គំនិត, យក,ហេតុ, ឧបការ,អនុកូល។

ចរាចរ(កិ)ដើរទៅដើរមក,ដើរត្រឡប់ចុះត្រឡប់ឡើង។(វចនានុក្រមខ្មែរភាគ១)

តាមន័យទាំងពីរខាងលើ   យើងអាចផ្តល់និយមន័យបានថា     គ្រោះថ្នាក់ចរាចរគឺហេតុបង្កដោយ

ទោចក្រយាន​យន្តនិងយានយន្តដែលធ្វើដំណើរទៅមកតាមដងផ្លូវ។

២-ប្រវត្តិច្បាប់ចរាចរណ៍ផ្លូវគោកនៅកម្ពុជា

ច្បាប់ស្តីពីចរាចរណ៍ផ្លូវគោកនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺជាច្បាប់មួយដែលបាន​អនុ​ម័ត​ដោយរដ្ឋសភា កាលពីថ្ងៃទី ២០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០០៦ កន្លងទៅ នាសម័យ​ប្រជុំ​រ​ដ្ឋ​សភាលើកទី ៥ នីតិកាលទី៣ ។ ច្បាប់នេះ បានត្រូវព្រឹទ្ធសភានៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា យល់ព្រមតាមទម្រង់ និងគតិនៃច្បាប់នេះទាំងស្រុង ដោយ គ្មានការកែប្រែកាលពីថ្ងៃទី ១៦ ខែមករា ឆ្នាំ ២០០៧ នាសម័យកាល​ប្រជុំពេញអង្គព្រឹ​ទ្ធសភា​លើក​ទីពីរ នីតិកាលទី២ និងព្រះមហាក្សត្រព្រះអង្គឡាយព្រះហស្ថ​លេខា  កាលពីថ្ងៃ ទី៨ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំដដែល ។

ច្បាប់នេះមានទាំងអស់១២ជំពូក និង៩៥មាត្រា។ ច្បាប់នេះបានត្រូវបោះពុម្ពនិង​ចែកចាយ ដោយ​​​​​​គណៈកម្មការជាតិ​សុវត្ថិភាពចរាចរណ៍ផ្លូវគោក អង្គការជន​ពិការអន្តរជាតិប៊ែលហ្សិកក្រោម​ជំនួយឧបត្ថ​ម្ភ​​​ពីសហគមន៍អ៊ឺរ៉ុបប្រជាជនជប៉ុន និងអង្គការសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិ ប៊ែលហ្សិក៕

៣-របាយការណ៍ស្តីពីការគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នៅឆ្នាំ២០០៨-២០១០

របាយការណ៍ប្រព័ន្ធព័ត៌មានជនរងគ្រោះនិងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរផ្លូវគោកនៅកម្ពុជាប្រចាំឆ្នាំ២០០៨

បា​ន​​អោយ​​ដឹងថា ចំនួនអ្នកដែលស្លា​ប់ដោយគ្រោះ​ថា្នក់​ចរា​ចរ​ផ្លូវគោកបានកើនឡើងស្ទើរតែទ្វេដង ក្នុង​​​រយៈ​​ពេល៥ឆ្នាំចុងក្រោ​យ​នេះ ។ នៅក្នុងឆ្នាំ ២០០៨ គេរកឃើញថា ក្នុងមួយ​ថ្ងៃមាន​អ្នកស្លាប់បាត់​បង់ជីវិត​ដោយ​​​សារតែគ្រោះ​ថា្នក់ចរាចរប្រមាណ៤-៥នាក់៕ នៅ​ឆ្នាំ​២០០៩​អ្នក​ស្លាប់​ដោយ​​​គ្រោះថ្នាក់​ចរាចរ​ មាន​ចំនួន១.៦៥៤នាក់។ របាយការណ៍​របស់​អគ្គស្នងការដ្ឋាន​នគរបាល​ជាតិ​បាន​បង្ហាញ​ថា ​អត្រា​គ្រោះ​ថ្នាក់​​​ចរាចរ​ទូទាំង​ប្រទេស​កម្ពុជា​នៅ​ឆ្នាំ​២០១០​បាន​ធ្លាក់ចុះ​ជាង៥០០លើក​ បើ​ធៀប​នឹង​ឆ្នាំ​២០០៩។​ ប៉ុន្តែ​អត្រា​អ្នក​ស្លាប់​នៅ​តែ​មាន​ចំនួន​ប្រហាក់​ប្រហែល​នឹង​ឆ្នាំ​២០០៩​។ ចំណែកឯ​នៅ​ឆ្នាំ​២០១០​អ្នក​ស្លាប់​មាន​ចំនួន១.៦៤៩នាក់។ អត្រា​របួស​បាន​ថយចុះ​ពី​ចំនួន​១០.៣១០​នាក់​នៅក្នុង​ឆ្នាំ​២០០៩។ ដោយឡែក​នៅ​ក្នុង​​ឆ្នាំ​២០១០ចុះ​មក​នៅត្រឹម​តែ៩.៥៤០នាក់។ ​រីឯ​អត្រា​គ្រោះថ្នាក់​ចរាចរ​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស​បាន​ថយ​​​​​ចុះ​មក​នៅ​ត្រឹម៥.៥១៨​លើកនៅ​ក្នុង​​​​ឆ្នាំ​២០១០​។ ​ចំណែក​ឆ្នាំ​២០០៩​មាន​ចំនួនរហូតដល់ ៦.០២១​លើក។ ក្នុង​រយៈ​ពេល​៦​ខែ​ដើម​ឆ្នាំ​២០១០​ ចំនួន​គ្រោះថ្នាក់​ចរាចរ​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស​ត្រូវ​បាន​រកឃើញ​ថា​មាន​ចំនួន​៣០៤០​ករណី។ ចំនួន​គ្រោះ​ថ្នាក់​​​នេះ ​បាន​បង្ក​អោយ​មាន​ជនរងគ្រោះ​សរុប​៦៣៤៦​នាក់។ ក្នុង​ចំណោម​ជន​រងគ្រោះ​ទាំងនោះ​មាន​៩៣១​នាក់បាន​ស្លាប់របួស​ធ្ងន់​២៨៥៣​នាក់និង​របួស​ស្រាល ​២៥៦២​នាក់។

៤ - មូលហេតុនៃគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នៅកម្ពុជា

ប្រភពចម្បងនៃគ្រោះថា្នក់ចរាចរនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺដោយសារកត្តា​ចម្បង​​ពីរ គឺការបើកបរ ក្នុងល្បឿន​លឿន និងការប្រើប្រាស់​គ្រឿងស្រវឹងហួស​កំណត់ក្នុងពេលបើកបរ ។

រូបភាពគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដោយ  វុធថា

របាយការណ៍ប្រព័ន្ធព័ត៌មានជនរងគ្រោះនិងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរផ្លូវគោកនៅកម្ពុជាបានអោយដឹងថា៤៧% នៃគ្រោះថ្នាក់ច​រាចរ​បង្ក​ឡើង​ដោយការបើកបរល្បឿនលឿន និង១៤%ផ្សេងទៀតដោយការសេព​គ្រឿង​ស្រវឹង​។ ហើយបើនិយាយអំពីជនគ្រោះដល់ជីវិតវិញ ៥១% គឺដោយសា​របើកបរក្នុង​ល្បឿន​លឿន​និង១៨%ផ្សេងទៀត បង្កឡើងដោយការសេពគ្រឿងស្រវឹង។ លើសពីនេះ​ទៀត​គឺ​ដឹក​លើសចំណុះនិង​​មនុស្សឲ្យជិះលើដំបូលឡាន។

ឥតគោរពច្បាប់។ អ្នកបើកបរយានជំនះដែលមានចែងនៅក្នុងជំពូក៣មាន១៨មាត្រច្បាប់ស្តីពីចរាចរផ្លូវ​គោកឆ្នាំ២០០៦(ទំព័រ១១-៣៤)         ។

៥-វិធីសាស្រ្តកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍សម្រាប់ឆ្នាំ២០១០-២០១២

·         របៀបការពារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍

វិធីសាស្ដ្រដ៏សំខាន់បំផុតដើម្បីបញ្ជៀសគ្រោះថ្នាក់ចរាចរតាមដងផ្លូវនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ស្ថាប័នដែល​ជាប់ពាក់ពន្ធទៅនឹងចរាចរផ្លូវគោក ត្រូវធ្វើការផ្សព្វផ្សាយច្បាប់ស្តីពីការបើកបរឲ្យបានទូលំទូលាយនិងបង្កើន​ស្លាកសញ្ញាចរាចរបន្ថែមទៀតនៅកន្លែងដែលខ្វះចន្លោះ និង គំនូសបែងចែងចំណែក​ផ្លូវ​ឲ្យ​​​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ​(line)។

·         សញ្ញាចរាចរណ៍រួមមានៈ

ស្លាកសញ្ញាចរាចរណ៍តាមដងផ្លូវ ភ្លើងសញ្ញាចរាចរណ៍ គំនូសសញ្ញាចរាចរណ៍នៅលើដងផ្លូវ សញ្ញាបញ្ជារបស់ភ្នាក់ងារចរាចរណ៍ និងសញ្ញាផ្សេងៗទៀត។

ស្លាកសញ្ញាចរាចរណ៍ ភ្លើងសញ្ញាចរាចរណ៍ និងគំនូសសញ្ញាចរាចរណ៍ នៅលើផ្លូវត្រូវរៀប​ចំ​ជា​ប្រព័ន្ធជាប់ទាក់ទងស៊ីចង្វាក់គ្នាជាហូរហែរនៅតាមកន្លែងមានសារៈប្រយោជន៍ដែលធ្វើឲ្យអ្នកប្រើប្រាស់ផ្លូវងាយស្រួលមើលឃើញ។

សញ្ញាគ្រោះថ្នាក់នៅតាមដងផ្លូវដែលមានលក្ខណៈមិនអចិន្ត្រៃយ៍ ត្រូវដាក់ក្នុងចម្ងាយសម​ស្រប​ល្មម​គ្រប់គ្រាន់តាមប្រភេទផ្លូវ ចំណាត់ថ្នាក់ផ្លូវ និងស្ថានភាពផ្លូវដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកបើកបរមានស្មារតីប្រុង​ប្រយ័ត្នជាមុនបាន។

ហាមបិទក្រដាសឬរបស់ផ្សេងៗទៀត ឬគូសវាសនៅលើស្លាកសញ្ញា ឬប្រើប្រាស់ទម្រស្លាកសញ្ញា ឬនៅលើសម្ភារៈអ្វីផ្សេងៗទៀតដែលប្រើប្រាស់សម្រាប់សញ្ញាចរាចរណ៍ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកបើកបរមិនអាចមើលឃើញសញ្ញាចរាចរណ៍ច្បាស់បានល្អ ឬយល់ខ្លឹមសារសញ្ញាចរាចរណ៍មិនបានត្រឹមត្រូវ ឬធ្វើ​ឲ្យ​អ្នកបើកបរចាំងភ្នែក។ អាជ្ញធរជាប់ពាក់ព័ន្ធត្រូវរឹតបន្ដឹងទៅលើល្បឿនបើកបរដោយកំណត់ឲ្យបានជាក់​លាក់ ។

·         ការចូលរួមការការពារសុវត្ថិភាព

អ្នកបើកបរយានយន្តគ្រប់ប្រភេទត្រូវមានស្មារតីប្រុងប្រយ័ត្នជាប់ជានិច្ច   ហើយស្ថិតក្នុងស្ថានភាព

ដែលអាចធ្វើសកម្មភាពបើកបរបានយ៉ាងស្រួល និងឆាប់រហ័សជាពិសេសលទ្ធភាពនៃការធ្វើចលនាមិនត្រូវ​ឲ្យមានការរំខានឡើយ។  ​ហាមផ្ទុកអ្នកដំណើរ ទំនិញ ឬវត្ថុផ្សេងៗ ដែលនាំឲ្យបាំងភ្នែកអ្នកបើកបរ។

អ្នក​​បើរបរនិងអ្នកដំណើរដែលជិះនៅកៅអីខាងមុខនៃរថយន្តត្រូវពាក់ខ្សែក្រវាត់សុវត្ថិភាពជាដាច់ខាត។ អ្នកបើកបរទោចក្រយានយន្ត ត្រីចក្រយានយន្តនិងទោចក្រយានយន្តសណ្តោងរ៉ឺម៉កត្រូវពាក់មួកការពារ សុវត្ថិភាព។ មិនត្រូវផ្ទុកមនុស្សឬទំនិញពីមុខអ្នកបើកបរ។ ត្រូវរក្សារយៈចំងាយឲ្យមានសុវត្ថិភាពរវាង​យានយន្ដនៅពីមុខ។ ឳពុកម្ដាយដែលមានទីលំនៅក្បែរផ្លូវដែលមានចរាចរណ៍មមារញឹក គួរបិទទ្វារ​របង​ជានិច្ច។ កុំទទួលទានសុរាហើយបើកបរ។ កុំប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទពេលកំពុងបើកបរ។ ជៀសវាងការធ្វើដំណើរ​ដ៏វែងនៅ​ពេលយប់បើអាចធ្វើបាន ។ បើសិនលោកអ្នកបើកបរពេលយប់ គួរឈប់សម្រាកឲ្យស្រស់ស្រាយ លប់មុខឬទទួលទានកាហ្វេឬតែដើម្បីបំបាត់ភាពងងុយដេក។  នៅពេលយប់ដាក់បង្ហាញ​​ភ្លើងសញ្ញា​ចរាចរណ៍​បំភ្លឺតាមដងផ្លូវជានិច្ចនិងពេលយានយន្តឈប់ត្រូវបំភ្លឺសញ្ញាដល់យានយន្តធ្វើដំណើរដទៃ។ ប៉ាណូពាណិជ្ជ​​ កម្ម​ឬរូបភាពផ្សេងដែលបិទបាំងផ្លូវបែកជាបួន ផ្លូវកោងនិង ផ្នែកផ្សេងទៀតនៃផ្លូវ ត្រូវតែ​ផ្ដល់​សញ្ញា​ ឲ្យ​ដឹង​មុន។ ​ត្រូវបន្ថយល្បឿននៅតំបន់ដែលជាគ្រោះថ្នាក់ចរាចរកន្លងមក។ ត្រូវត្រួត​ពិនិត្យ​យាន​យន្ដ​របស់​លោក​​​​អ្នកជានិច្ចមុនពេលធ្វើដំណើរ។ អ្នកបើកបរមានវ័យចំណាស់ ត្រូវពិនិត្យ​ភ្នែក​តាមពេលវេលា។ អ្នកបើក​​​បរនិងអ្នក​ថ្មើរ​ជើង មិនគួរធើ្វដំណើរបទឆ្វេងស្តាំដោយបន្ទាន់ឡើយ។ ប្រើ​​​​ភ្លើង​​ស៊ីញ៉ូ​រាល់ពេល​ប្ដូរ​ទ្រូង​ផ្លូវ​ឬ​វ៉ា​យានជំនិះដទៃ ក្រលេកគ្រប់ផ្លូវមុនពេលអ្នកឆ្លង​ផ្លូវខ្វែង ទោះ​​​បីមាន​ភ្លើង​បៃតងក៏ដោយ  ព្រោះ​មនុស្ស​គ្រប់​​​រូបមិនសុទ្ធតែយកចិត្ដទុកដាក់ឡើយ។ យានយន្តគ្រប់ប្រភេទមុនពេល បទត្រូវវាយភ្លើង​ស៊ីញ៉ូក្នុងរយៈ​ចំងាយយ៉ាង​ហោចណាស់ពីរម៉ែត្រទៅបីម៉ែត្រ។ មិនគួរធើ្វបទ​ទៅ​ឆ្វេង ស្តាំដោយបន្ទាន់ឡើយ។ ប្រើ​ភ្លើង​ស៊ីញ៉ូ​​រាល់​ពេល​ប្ដូរទ្រូងផ្លូវ ឬវ៉ាយានជំនិះដទៃ។​  អ្នកថ្មើរ​ជើងមុននឹង​ឆ្លងផ្លូវត្រូវមើលឆ្វេង ស្តាំមិន​ត្រូវឆ្លង​ទាំងប្រថុយប្រថានជាហេតុបណ្តាលឲ្យគ្រោះថា្នក់ជាយថាហេតុបាន។​ ពេលឈប់ឬខូចរថយន្តតាមដងផ្លូវ​ សាធារណៈត្រូវដាក់ស្លាកសញ្ញាជាសម្គាល់។

សេចក្តីសន្និដ្ឋាន

          ដើម្បីកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបាន ​លុះត្រាតែរាជរដ្ឋាភិបាលនិងប្រជាជន ទូទៅចូលរួមសហការណ៍គ្នាដើម្បីបំពេញកាតព្វកិច្ចរៀងៗខ្លួន។

          រាជរដ្ឋាភិបាលបង្កើនការផ្សព្វផ្សាយច្បាប់ចរាចរណ៍​ឲ្យបានទូលំទូលាយដល់ប្រជាពលរដ្ឋ និងអនុ វត្តច្បាប់ឲ្យបានល្អ។         

          មន្ត្រីរាជការត្រូវធ្វើជាគំរូក្នុងការអនុវត្តច្បាប់ជាពិសេសមន្រ្តីប៉ូលីសចរាចរណ៍ត្រូវ​បំពេញកាតព្វកិច្ច និងតួនាទីរបស់ឲ្យបានជាដាច់ខាតជៀសវាងការប្រព្រឹត្តខុសទៅនឹងច្បាប់ដែលមានចែង។

          ប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់រូបត្រូវស្វែងយល់ច្បាប់ចរាចរណ៍និងស្លាកសញ្ញាចរាចរណ៍គ្រប់ប្រភេទដែល មាន បិទនៅតាមដងផ្លូវនានានិងចូលរួមគោរពច្បាប់ដោយឯង។

          អ្នកបើកបរយានយន្តគ្រប់ប្រភេទត្រូវមានក្រមសីលធម៌ និងសុជីវធម៌អនុគ្រោះដល់គ្នានិងគ្នា។

ការយល់ដឹងពីសុវត្ថិភាពគួរត្រូវចាប់ផ្ដើមពីកុមារភាពដោយសារវាលំបាកបញ្ជ្របការយល់ដឹងដល់មនុស្សដែលពេញវ័យ ។ ប្រសិនបើការយល់ដឹងអំពីចរាចរណ៍ផ្ដល់ដល់កុមារតាំងពីតូចមកនោះសុវត្ថិភាពគឺជាទម្លាប់ទៅហើយ ។ ដូច្នេះ ចូរបញ្ជ្រាបចំនេះអំពីសុវត្ថិភាពតាមដងផ្លូវ និងការយល់ដឹង ជាទូទៅដល់បុត្ររបស់លោកអ្នកកំឡុងកុមារភាពមក ជាការប្រសើរមុនពេលអាយុ ៦ឆ្នាំ ។

វីឌីអូ, ឬ កុំព្យូទ័រហ្គេមដែលបំប៉នដល់ការប្រណាំង(ឡាន ម៉ូតូ) គួរត្រូវបានហាមឃាត់ ដោយអាណាព្យាបាល ព្រោះវាអាចបង្កើតទំលាប់ប្រណាំងដល់ក្មេង ។ ឮ

·         កុំឲ្យកូនរបស់លោកអ្នកទស្សនាកីឡាបែបយានយន្ដ ជាពិសេសការប្រណាំងតែម្ដង។

·         កុមារអាចមើល ភាពយន្ដ ស៊េរីនៃការប្រណាំង ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ទាក់ទងនឹង ការប្រណាំង ការបើកបរលើសល្បឿនកំណត់ ការបើកបរដោយប្រថុយគ្រោះថ្នាក់ បានលុះត្រាតែមានការត្រួតពិនិត្យដោយអាណាព្យាបាល ឬឳពុកម្ដាយ ។ ប្រាប់ពួក គេអំពីគ្រោះថ្នាក់របស់វា នៅពេលពួកគេជាកុមារ។

·         កុមារក្រោមអាយុកំណត់ មិនគួរត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យជិះកង់តាមផ្លូវមមារញឹក ឬផ្លូវដែលយានយន្ដច្រើនកំពុងចារាចរណ៍នោះទេ ។ ឳពុកម្ដាយដែលមានទីលំនៅ ក្បែរផ្លូវដែលមានចរាចរណ៍មមារញឹក គួរបិទទ្វាររបងជានិច្ច ។

·         អ្នកបើកបរម៉ូតូ គួរពាក់មួកសុវត្ថិភាព ។ អ្នកអង្គុយពីក្រោយក៏ត្រូវពាក់មួកសុវត្ថិភាពដែរ ។

·         បើសិនពុំមានមួកសុវត្ថិភាព មិនត្រូវទទួលដោយសារឡើយ ។

·         ត្រូវដាក់ខ្សែមួកការពារឲ្យបានត្រឹមត្រូវ បើពុំនោះទេ វាមិនអាចជួយអ្នកពេលមាន គ្រោះថ្នាក់បានទេ ។

·         ត្រូវប្រាកដថាមួកសុវត្ថិភាពរបស់អ្ន​កមានគុណភាពល្អ លំដាប់ ISI ។

·         កុំទទួលទានសុរាហើយបើកបរ

·         កុំប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទពេលកំពុងបើកបរ

·         ជៀសវាងការធ្វើដំណើរដ៏វែងនៅពេលយប់ បើអាចធ្វើបាន ។ បើសិនលោកអ្នកបើក បរពេលយប់ គួរឈប់សម្រាកឲ្យស្រស់ស្រាយ លប់មុខ ឬ ទទួលទានកាហ្វេ ឬ​តែ ។ ឲ្យប្រាកដថា ខ្លួននៅរឹងប៉ឹង មិនងងុយដេក ។

·         តែងមានការដាក់បង្ហាញភ្លើងសញ្ញាចរាចរណ៍ជាប់រហូតពេលយប់ និងពេលឈប់

សម្រាក  ។ វាគ្រោះថា្នក់ណាស់ ដូច្នេះ ត្រូវមានសញ្ញាគ្រោះថ្នាក់នៅផ្លូវបែកជាបួន ដោយ មានភ្លើងសញ្ញាជាប់រហូត ។ ប៉ាណូពាណិជ្ជកម្ម ឬរូបភាពផ្សេង ដែលបិទបាំងពីគំហើញផ្លូវ បែកជាបួន ផ្លូវកោង និងផ្នែកផ្សេងទៀតនៃផ្លូវ ត្រូវតែផ្ដល់សញ្ញាឲ្យដឹងមុន ។

·         ត្រូវ​បន្ថយល្បឿននៅតំបន់ដែលជាគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍កន្លងមក

·          ត្រូវត្រួតពិនិត្យយានយន្ដរបស់លោកអ្នកជានិច្ចមុនពេលធ្វើដំណើរវែងឆ្ងាយ

·          អ្នកបើកបរមានវ័យចំណាស់ ត្រូវពិនិត្យភ្នែកតាមពេលវេលា

·         ថ្លុកទឹក ឬ មែកឈើតាមផ្លូវ អាចបណ្ដាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ ដោយសារការមើលមិន ឃើញនេះ ធ្វើឲ្យអ្នកថ្មើរជើង ឬ អ្នកបើកបរបទទៀចំហៀងផ្លូវជាបន្ទាន់ ហើយក៏បណ្ដាលឲ្យ កើតមានគ្រោះថ្នាក់ ។ អ្នកបើកបរ និង អ្នកថ្មើរជើង មិនគួរធើ្វដំណើរបទទៅចំហៀងដោយបន្ទាន់ឡើយ ។

·         ប្រើភ្លើងស៊ីញូរាល់ពេលប្ដូរទ្រូងផ្លូវ ឬ វាយានជំនិះដ៏ទៃ

·         ក្រលេកគ្រប់ផ្លូវមុនពេលអ្នកឆ្លងផ្លូវខ្វែង ទោះបីមានភ្លើងបៃតងដោយ ព្រោះ មនុស្សគ្រប់រូប មិនសុទ្ធតែយកចិត្ដទុកដាក់ឡើយ